Da se ne bojimo zakoračiti na mjesta na kojima još nismo bili.
Da nam svjetlo koje nosimo u srcu uvijek pokazuje put.
Da prepoznamo istinu u svemu i svima.
Da poštujemo sebe i ne damo preko svojih granica.
Da se usudimo.
Da (se) ne zaboravljamo.
Da smo budni.
Da gorimo iznutra za sve što nam je sveto.
Da smo zahvalni na daru života.
Da ne robujemo izvanjskim autoritetima.
Da rastemo.
Da osjećamo.
Da dišemo s oba plućna krila.
Da grlimo i ljubimo dok se kosti ne pretvore u prašinu.
Da smo plodni u svojim kreacijama, ponosni na njih i uvijek svjesni onog nevidljivog što se tka kroz nas.
~ Kristijana Vučetić
